Ηλιοτρόπιο: Το φυτό που στρέφεται προς τον ήλιο, προς το φως, από το οποίο παίρνει ζωή.
Ένα μοναδικό φυτό που μας μαθαίνει πού πρέπει να κοιτάμε για να πάρουμε ζωή.
"Το Ηλιοτρόπιο" του Ευγένιου Τριβιζά θα μπορούσαμε να το ερμηνεύσουμε σαν την ανάγκη που έχει ο άνθρωπος για μια προσωπική και αποκλειστική σχέση με τον Θεό.
Και ο Θεός δεν αρνείται την μοναδικότητα αυτής της σχέσης με τον καθένα μας ξεχωριστά.
Η παρουσία του Θεού όμως, εάν φανερωθεί στον άνθρωπο σε όλη της την διάσταση και το μεγαλείο, είναι φωτιά που καίει.
Κανείς δεν αντέχει να "δει" τον Θεό. Γι' αυτό μας φανερώνεται στην δόση που αντέχουμε.
Μια εξαίρετη αλληγορική ιστορία μέσω της οποίας μπορούμε να συζητήσουμε πολλά με κάθε ηλικία παιδιών στο Κατηχητικό.
Η παρουσία του Θεού όμως, εάν φανερωθεί στον άνθρωπο σε όλη της την διάσταση και το μεγαλείο, είναι φωτιά που καίει.
Κανείς δεν αντέχει να "δει" τον Θεό. Γι' αυτό μας φανερώνεται στην δόση που αντέχουμε.
Μια εξαίρετη αλληγορική ιστορία μέσω της οποίας μπορούμε να συζητήσουμε πολλά με κάθε ηλικία παιδιών στο Κατηχητικό.
Ήταν κάποτε ένα λιβάδι γεμάτο ηλιοτρόπια. Κι όλα αυτά τα ηλιοτρόπια κοιτούσαν ολημερίς με θαυμασμό τον ήλιο. Όταν ο ήλιος ήταν από κει, γύριζαν από κει. Όταν ο ήλιος ήταν από δω, γυρνούσαν από δω. Εκτός από ένα.
Ένα μόνο ηλιοτρόπιο απ΄όλα τα ηλιοτρόπια του κάμπου δεν κοίταζε τον ήλιο. Όταν ο ήλιος ήταν από δω, το ηλιοτρόπιο αυτό κοιτούσε από κει. Όταν ο ήλιος ήταν από κει, το ηλιοτρόπιο κοιτούσε από δω.
Ένα μόνο ηλιοτρόπιο απ΄όλα τα ηλιοτρόπια του κάμπου δεν κοίταζε τον ήλιο. Όταν ο ήλιος ήταν από δω, το ηλιοτρόπιο αυτό κοιτούσε από κει. Όταν ο ήλιος ήταν από κει, το ηλιοτρόπιο κοιτούσε από δω.
«Μα γιατί δεν κοιτάς κι εσύ τον ήλιο τον ακριβοθώρητο όπως εμείς;» ρωτούσαν τ΄άλλα ηλιοτρόπια απορημένα.
«Και γιατί να τον κοιτάω;»
«Επειδή είναι χρυσός. Επειδή λάμπει κι ανασαίνει φως».
«Ε και λοιπόν; Χαρά στο πράγμα! Ανασαίνει φως και κάτι έγινε»
«Και γιατί να τον κοιτάω;»
«Επειδή είναι χρυσός. Επειδή λάμπει κι ανασαίνει φως».
«Ε και λοιπόν; Χαρά στο πράγμα! Ανασαίνει φως και κάτι έγινε»